Van Daniel Shaughnessy naar Frans Papavoine/Visser: een DNA-reis door mijn familiegeschiedenis

Wie is de vader van mijn overgrootvader Frans Papavoine/Visser?

Genealogie is een reis vol onverwachte wendingen, en mijn zoektocht naar mijn betovergrootvader Daniel Shaughnessy heeft me laten zien hoe krachtig DNA-onderzoek kan zijn in het ontrafelen van familiegeheimen. Maar deze ontdekkingstocht stopt daar niet. Nu richt ik mijn blik op een ander fascinerend deel van mijn stamboom: de zoektocht naar de vader van mijn overgrootvader Frans Papavoine/Visser.

Terwijl de puzzel rond Daniel Shaughnessy langzaam vorm krijgt, blijkt de reis naar Frans’ afkomst net zo uitdagend én intrigerend. Beide verhalen tonen hoe DNA en stamboomonderzoek samenkomen om vergeten familiegeschiedenissen te reconstrueren.

De zoektocht naar Daniel Shaughnessy: inspiratie voor een nieuwe uitdaging

Mijn zoektocht naar Daniel Shaughnessy bracht me diep in archieven, langs DNA-testen en door talloze stambomen van DNA-matches. De combinatie van traditioneel genealogisch onderzoek met moderne DNA-technieken gaf me uiteindelijk de handvatten om Daniels plek in mijn familiegeschiedenis te begrijpen.

Diezelfde combinatie van methoden probeer ik nu toe te passen bij mijn zoektocht naar de biologische vader van Frans Papavoine/Visser. De ervaring die ik opdeed tijdens mijn onderzoek naar Daniel geeft me hoop en motivatie om ook dit mysterie op te lossen, al brengt het nieuwe uitdagingen met zich mee.

Wie was Frans Papavoine/Visser?

Frans werd in 1841 geboren als Frans Visser en groeide op bij zijn grootouders in Kockengen en later bij zijn oom in Hedel. Zijn moeder, Elisabeth Fisscher, verhuisde in 1842 naar Amsterdam en trouwde daar in 1848 met Hendrik Papavoine. Uit dat huwelijk werden vier kinderen geboren.

Frans nam later de achternaam Papavoine aan en werd in 1872 officieel erkend door Hendrik Papavoine – rond de tijd dat Frans zijn toekomstige vrouw, Anna Maria Verhees, leerde kennen. Maar waarom Hendrik hem erkende, blijft onduidelijk. Was het een praktische beslissing of een manier om Frans een nieuwe identiteit te geven?

Wat eerder Y-DNA-onderzoek inmiddels heeft aangetoond, is dat er geen biologische band bestaat tussen mijn broer (afstammeling van Frans) en een nakomeling van Hendrik Papavoine en Elisabeth Fisscher. Dit betekent dat Hendrik niet de biologische vader van Frans is.

DNA als sleutel tot het verleden

Net zoals DNA me hielp bij de zoektocht naar Daniel Shaughnessy, hoop ik nu met autosomaal DNA de biologische vader van Frans te vinden. Deze zoektocht is echter complexer. Dit omdat ik nog geen informatie (namen) heb van gemeenschappelijke voorouders, waardoor het moeilijker is om een startpunt te gaan onderzoeken.

Om gemeenschappelijke voorouders te vinden heb ik meer DNA informatie nodig van de nazaten van zowel Frans als zijn half-broers en zussen. Ik heb recentelijk de stambomen van hen verder uitgeplozen, in de hoop contact te leggen met hun nazaten. Als zij bereid zijn een DNA-test te doen, vergroot dat de kans om nieuwe aanwijzingen te vinden. Elke DNA-match, hoe klein ook, kan een ontbrekend puzzelstukje zijn in deze complexe familiegeschiedenis.

Wat de verhalen van Daniel en Frans verbinden

Wat me raakt in beide verhalen – dat van Daniel Shaughnessy en dat van Frans Papavoine/Visser – is hoe DNA de sleutel vormt tot het begrijpen van onze geschiedenis. Bij Daniel ging het om het verbinden van de juiste namen aan een context en tijdperk; bij Frans probeer ik een biologische afstamming te achterhalen die tot nu toe verborgen blijft.

Beide zoektochten gaan over meer dan alleen feiten en data. Ze zijn een poging om verloren verhalen tot leven te brengen en generaties te verbinden. Het gebruik van stamboom-waaierdiagrammen helpt me om al deze gegevens visueel te ordenen en patronen te herkennen, net zoals ik dat deed bij mijn zoektocht naar Daniel.

Een gedeeld doel: familiegeschiedenis compleet maken

Mijn reis door DNA en stamboomonderzoek laat zien hoe krachtig deze tools zijn, maar ook hoe uitdagend het is om antwoorden te vinden op vragen die generaties lang zijn vergeten. Toch is dat wat deze zoektocht zo bijzonder maakt. Of het nu om Daniel Shaughnessy of Frans Papavoine/Visser gaat, het doel blijft hetzelfde: het herstellen van een stukje familiegeschiedenis en het ontdekken van de verhalen die ons maken tot wie we zijn.

Met elke nieuwe DNA-match, elk stukje informatie uit een stamboom, kom ik dichter bij het ontrafelen van deze mysteries. Heb jij tips of ervaring met vergelijkbare DNA-vraagstukken? Of wil je meer weten over hoe ik deze zoektochten aanpak?

Neem gerust contact met me op via papavan.nl of info@papavan.nl. Samen blijven we graven in het verleden en brengen we vergeten verhalen tot leven.


Reacties

3 reacties op “Van Daniel Shaughnessy naar Frans Papavoine/Visser: een DNA-reis door mijn familiegeschiedenis”

  1. […] ander voorbeeld is mijn onderzoek naar de vader van mijn overgrootvader Frans Visser. Op basis van archiefgegevens alleen is het lastig om verder te komen. Door meer DNA-informatie te […]

  2. […] ontdekt, of ze zouden verband kunnen houden met biologische vader van mijn Nederlands betovergroot Frans Papavoine/Visser, naar wie ik nog steeds op zoek […]

  3. […] voorouders van Frans Visser, die later de naam Papavoine aannam, zijn op dit moment nog een mysterie. In mijn waaierdiagram zie […]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *