In mijn vorige blog schreef ik over een bijzondere DNA-match die afstamt van twee aparte familielijnen in mijn stamboom. Dit soort verbindingen zijn fascinerend, maar niet altijd eenvoudig te begrijpen. Daarom wil ik er deze keer wat dieper op ingaan.
In de huidige tijd is verhuizen over grote afstanden relatief makkelijk. Werk, studie of andere levenskeuzes zorgen ervoor dat mensen zich verplaatsen en relaties aangaan met partners uit heel verschillende regio’s, of zelfs andere landen. Maar in vroegere tijden was dat heel anders.
Voorouders bleven vaak dichtbij huis
Voor veel van onze voorouders gold dat ze hun hele leven in dezelfde streek woonden. Grote verhuizingen waren zeldzaam, en de meeste mensen vonden een partner in hun directe omgeving. Zo woonden de voorouders uit mijn vorige blog in de buurt van Mijdrecht. Het was dan ook logisch dat ze trouwden met iemand uit dezelfde regio.
Hierdoor konden er generaties later dubbele familieverbindingen ontstaan. Stel dat een familie twee kinderen had en elk van die kinderen startte een eigen gezin. Als hun kleinkinderen of achterkleinkinderen later met elkaar trouwden, zou dat betekenen dat hun nakomelingen via twee verschillende lijnen DNA erven van dezelfde voorouders. Hoe langer een familie binnen een beperkte regio bleef wonen, hoe groter de kans op dit soort overlappende verbindingen.
Mobiliteit en DNA-matches
In de huidige tijd, waarin mensen veel mobieler zijn, komt dit fenomeen minder vaak voor. Omdat partners uit uiteenlopende regio’s of zelfs verschillende landen komen, is de kans kleiner dat iemand via twee verschillende takken aan dezelfde voorouder gelinkt is. Toch zie ik in mijn eigen stamboom dat deze dubbele DNA-matches vooral in mijn moederlijke lijn voorkomen. Dit suggereert dat de voorouders aan mijn moederskant honkvaster waren dan die aan mijn vaderskant.
Wat betekent dit voor mijn onderzoek?
Deze inzichten helpen me om mijn DNA-matches beter te begrijpen. Wanneer ik een dubbele familieverbinding ontdek, kan ik dit koppelen aan geografische patronen en de manier waarop mijn voorouders zich al dan niet verplaatsten. Dit helpt niet alleen bij het begrijpen van mijn familiegeschiedenis, maar kan ook waardevolle aanwijzingen geven in mijn zoektocht naar de vader van mijn overgrootvader Frans Visser.
Het blijft fascinerend om te zien hoe DNA ons niet alleen iets vertelt over onze afkomst, maar ook over de manier waarop onze voorouders leefden, trouwden en zich door de eeuwen heen bewogen.
Heb jij in jouw stamboom ook dubbele DNA-matches ontdekt? Of ben je benieuwd hoe DNA-onderzoek verborgen familieverbindingen kan onthullen? Laat het me weten!
Je kan reageren op de Linkedin pagina van PAPAVAN, maar je kan ook direct reageren op papavan.nl/blog.
Neem gerust contact met me op en stuur een e-mail naar info@papavan.nl.
Geef een reactie